Βαρύ το τίμημα

Κι έγινε καπνός το θάρρος

χάθηκε πίσω απ' τις φωνές του κόσμου 

Κι έσβησε της ψυχής ο φάρος 

της καρδιάς το πλοίο βούλιαξε 

κι έγινε αγχόνη το βουητό του όχλου

Πίσω απ' την υγρασία και τη σκόνη άλαλο πλήθος 

φυλακισμένοι πιότερο από κείνους που 'ναι μέσα στο κελί 

Ραντίσανε τον τόπο με ειλικρίνεια και ήθος 

κι ύστερα ξύπνησαν πνιγμένοι μες της βόλεψής τους τη σιωπή 

Ήταν βαρύ το τίμημα για κείνους που υπέφεραν τα μίση 

κρύψαν τον πόνο τους πίσω από ένα μάτσο χρήμα 

Κι έγινε η πατρίδα τους άδειο δοχείο ξεχασμένη ρήση 

στο έλεος του κάθε επιτήδειου το φτύμα 

Κι εσύ μιλάς και η ηχώ σου μου τρυπάει τα σωθικά

και της σιωπής σου ο καπνός μου φέρνει ζάλη και ναυτία  

Νιώσε για λίγο τον παλμό και φύγε απ' της ρουτίνας τα δεσμά 

Φύγε και μη σε νοιάζει του απαγχωνισμού μου η αμαρτία 

Δεν είσαι συ η αφορμή ούτε η αιτία 

WeirdP.