Πίσω Από Ένα Παραβάν

 Πολλά μπορούμε να γράψουμε σε ένα χαρτί , πολλά μπορούμε να πούμε σε κάποιον όταν η επαφή δεν είναι άμεση . Όμορφα λόγια , γεμάτα αγάπη , στοργή μα με ελάχιστη ντροπή . Υπάρχει κάτι σαν αόρατος μανδύας που εξαφανίζει κάθε είδος δισταγμού και αφήνει τα λόγια να κυλήσουν σαν το νερό . Μια μυστική εξομολόγηση πίσω από ένα ξύλινο παραβάν . Με τη σκέψη ότι είμαστε μόνοι μας στο χώρο τα πάντα αλλάζουν κι αρχίζουμε να βγάζουμε προς τα έξω ένα ένα τα αυθόρμητα συναισθήματά μας . Όμως τα αυθόρμητα συναισθήματα , δεν ταυτίζονται πάντα με τα αληθινά .
 Όταν αυτό που σε χωρίζει από τον άλλον είναι κάτι παραπάνω από ένα απλό παραβάν τα πράγματα περιπλέκονται περισσότερο από ότι θα μπορούσε κανείς να φανταστεί . Ακόμα κι αν κρατούμε την ταυτότητά μας μυστική εκθέτουμε την ίδια μας την προσωπικότητα , κάτι που δεν είναι και τόσο ανώδυνο . Όσο κι αν προσπαθούμε να τηρούμε τις αποστάσεις , μια μυστική δύναμη μας τραβάει στον άλλον και τα πάντα περιστρέφοναι γύρω από ένα παράλληλο σύμπαν που είναι φτιαγμένο μόνο για δύο . Τι να πει κανείς για όσα ακούγονται κατά καιρούς όμως ; Το μόνο σίγουρο είναι πως μόνο εμείς ξέρουμε τι είναι σωστό για μας , άσχετα με το τι πιστεύουν οι άλλοι και με ποιο τρόπο το εκδηλώνουν .
 Είναι πολύ όμορφο να ακούς όμορφα λόγια και να αισθάνεσαι μια γαλήνη να κυριεύει την ψυχή σου , ακόμα κι αν αυτή η γαλήνη προέρχεται από πολύ μακριά . Λίγα χιλιόμετρα γης δεν μπορούν κάνουν τη διαφορά . Όμως λίγα χιλιόμετρα αγάπης μπορούν δεν νομίζετε ;
WeirdP.

Στα Χνάρια Μιας Πυθίας....

 Πολλές φορές αυτά που λέμε δεν είναι ούτε το 10% από όσα θέλουμε πραγματικά να πούμε . Βλέπουμε τα πάντα με την σκέψη ότι κάτι δεν θα πάει καλά και διστάζουμε να πούμε αυτό που πραγματικά νιώθουμε . Πολλές φορές είναι καλύτερα να μένουμε σιωπηλοί . Όχι όμως πάντα . Κρύβοντας τα πραγματικά μας συναισθήματα , τα αποτελέσματα θα είναι ακριβώς αντίθετα από αυτά που επιδιώκουμε . Ένα απλό γεια , μια απλή ευχή για καλή χρονιά ίσως κρύβει περισσότερα από όσα φαίνονται .
 Είναι κάτι που δεν κατάφερα ποτέ να κάνω . Πάντα έκρυβα τα συναισθήματα πίσω από διφορούμενα λόγια που αν και κατά ένα μέρος είναι ασφαλή σιγά σιγά κουράζουν και δίνουν ένα όχι και τόσο αίσιο τέλος στην όλη υπόθεση . Ο φόβος μας κρατά μακριά από τις <<κορυφές>> που θέλουμε να κατακτήσουμε και μένουμε με το δάκρυ έτοιμο να κυλίσει στα μάτια ατενίζοντας όνειρα που σιγά σιγά χάνονται στην ομίχλη . Κανείς δεν θα ήθελε κατάληξη σαν κι αυτή στο δικό του όνειρο .
 Κρύβοντας τα πάντα όμως πίσω από υποτιθέμενα μίση και αντιπάθειες χάνουμε πολύτιμο χρόνο και αντί να απολαμβάνουμε αυτό που ήδη υπάρχει , αποικοδομούμε κάθε στήριγμα που είχαμε βάλει μέχρι τώρα και τα πάντα καταρρέουν . Ας αφήσουμε λοιπόν τα πράγματα να κυλήσουν μόνα τους και ας μην απομονώνουμε τα πάντα απ τον κόσμο . Ίσως είναι καλύτερα να μοιραζόμαστε αυτά που νιώθουμε και να δεχόμαστε τις συνέπειες που θα μας αποφέρουν . Η ζωή εκτός από αλλόκοτη είναι και μικρή , γιαυτό δεν πρέπει να τη σπαταλάμε επιμένοντας σε ανέφικτους από κάθε άποψη στόχους . Είναι μια ευκαιρία να δοκιμάσουμε τις αντοχές μας και να ανακαλύψουμε αλήθειες που μόνο οι τολμηροί ανακαλύπτουν . Αλήθειες που αξίζουν να λέγονται αληθειες . Κι όχι λόγια μιας ναρκομένης Πυθίας που μοιράζει χρησμούς δίχως πραγματικό νόημα .
WeirdP.