Άνθρωποι νεκροί

 Παντού ψευτιά και κοροϊδία . Ειλικρίνεια πουθενά . Ούτε κάν στο βλέμμα του άλλου , καθώς μας βλέπει να χανόμαστε μέσα σε έναν χάρτινο κόσμο , φτιαγμένο από σκισμένες σελίδες ημερολογίων . Ούτε τότε που η ψυχή καλείται να δώσει τη δική της μάχη με το σκοτάδι , για να βρεί τη γαλήνη της μέσα σε λίγα μόλις λόγια . Σκέψεις τρελές , αδιανόητοι συνδυασμοί λέξεων που οδηγούν σε άγνωστα συμπεράσματα .
  Δεν ξέρω τι μπορεί να εννοεί κάποιος όταν λέει πως  βρήκε το νόημα της ζωής , γιατί , δεν ξέρω καν πιό είναι το νόημα της ζωής , ούτε είμαι σε θέση να το αναζητήσω αυτή την περίοδο . Η καλοκαιρινή αύρα , παρά την ξεκούραση που μου αποπνέει , με κάνει να νοσταλγώ πρόσωπα και καταστάσεις . Πρόσωπα και καταστάσεις που μου έδιναν το κουράγιο να συνεχίσω να ζώ μέσα από τη συγγραφή , και να αποτυπώνω τα συναισθήματα μου, με έναν ιδιαίτερο τρόπο , που μόνο λίγοι μπορούν να καταλάβουν . Και δεν είμαι σίγουρη , αν είμαι και εγώ μέσα σε αυτούς τους λίγους . Γιατί πολλές φορές , λέμε και πράττουμε , χωρίς να έχουμε πλήρη επίγνωση του τι κάνουμε . Απλά το κάνουμε , και παίρνουμε ζωή από αυτό . Είτε ανήκει στην πραγματικότητα μας , είτε όχι . Είναι απλά η αλήθεια μας . Η αλήθεια μας ,  που ο άλλος καλείται να γνωρίσει διαβάζοντας και μελετώντας εμάς τους ίδιους . Μελετώντας , το τί πιστεύουμε εμείς πως αποτελεί το νόημα , και όχι ποιό είναι το νόημα . Είναι αστείο , το πόσο εύκολα ξεγελιόμαστε από δικές μας αυταπάτες , και δημιουργούμε κόσμους από τραπουλόχαρτα . Όταν ακόμα και οι άνθρωποι , που εμπιστευόμαστε πιό πολύ , κι από τον ίδιο μας τον εαυτό , κρύβονται πίσω από το δάχτυλό τους , και μας γεμίζουν με ψεύτικες ελπίδες , είναι οδυνηρό να συνειδητοποιούμε , πως είμαστε μόνοι μέσα στο χάος . Στο χάος που εμείς οι ίδιοι δημιουργούμε . Ασυναίσθητα έστω . Γεμίζοντας το μυαλό μας , ασπρόμαυρες εικόνες και πάγια συναισθήματα , στάσιμα , λιμνάζοντα . Η γέννεση και η πτώση απ' τον παράδεισο μας , μας τρομάζουν , και μας κάνουν να νιώθουμε μικροί και ασήμαντοι . Τα όνειρα , τα οράματα , τα θαύματα ακόμα , είναι πέρα από τις δυνάμεις μας , δεν μπορούμε να τα ελέγξουμε , ούτε όμως και να τα καταλάβουμε . 
 Αυτό το τόσο απλό και συνάμα πολύπλοκο γεγονός που ονομάζεται ζωή , προσπαθώντας να το αποκρυπτογραφήσουμε , το περιπλέκουμε ακόμη περισσότερο . Και τί μας μένει ; Αυτή η γλυκιά ανακούφιση πως , ότι και να γίνει , πάντα θα υπάρχει κάτι νέο να γνωρίσουμε . Είτε είναι μυρωδιά , είτε είναι γεύση , είτε είναι άκουσμα , είτε είναι γνώση . Γιαυτό η ψυχή , έχει την ανάγκη , συνεχώς να γεμίζει . Άσχετα με το τί θεωρούμε εμείς αρκετό . Η ψυχή πάντα θα διψά...και πάντα θα τρέφεται από την ίδια πηγή , εμάς , κι αν εμείς οι ίδιοι πάψουμε να τρέφουμε την ψυχή μας , τότε κι εκείνη θα μας εγκαταλείψει , και θα είμαστε άνθρωποι χωρίς ουσία , χωρίς σκοπό . Άνθρωποι νεκροί .
WeirdP.

Level 1 Φόβος

 Ποιός καθορίζει το αν κάποιος είναι όμορφος ή <<άσχημος>> ; Ποιός μπορεί να ξέρει , ποιά ήταν τα αρχικά σχέδια του δημιουργού για τον άνθρωπο ;  Ποιά πράγματα θεωρούνται σωστά , και ποιά λάθος . Τί είναι φυσικό και τί αλλόκοτο και παράξενο .
  Καθετί διαφορετικό μας τρομάζει , και μας κάνει να κλεινόμαστε στον εαυτό μας . Το άγνωστο , και όσα αυτό συνοδεύει , αποτελεί ένα χάος που ο άνθρωπος αρνείται να το υποστεί ψυχοσωματικά , προτιμώντας την <<ασφάλεια>> της απάθειας και της ανίας . << Ησυχία , τάξις , και ασφάλεια παντού>> Σωστά ; Ένα παιχνίδι στο οποίο η μοίρα έχει το πάνω χέρι , και ο άνθρωπος δεν κάνει τίποτα για να αλλάξει το πεπρωμένο του . Αυτή είναι η ζωή μας . Ένα ασφαλές videogame . 
 Μόνο που δε συμβαίνουν ακριβώς τα ίδια πράγματα . Ο άνθρωπος έχει μία και μόνη ζωή . Και σε αυτή του τη ζωή , ο άνθρωπος πρέπει να τρέφεται , να κοιμάται , να νιώθει , να διασκεδάζει , να ζεί . Όχι να προσπαθεί απλά να αποφύγει την απειλή , τρέχοντας μέσα σε στενά πέτρινα δρομάκια με ένα όπλο στο χέρι , σκοτώνοντας όποιον συναντήσει μπροστά του . Δεν είναι αυτό ο άνθρωπος . Ούτε μπορεί να επανέλθει στο level 1 μετά από κάποιο χτύπημα . Η ζωή απλά συνεχίζεται . Όσο πληγωμένοι κι αν είμαστε ή νιώθουμε . Απλά πρέπει να φροντίζουμε να κοιτάζουμε τον φόβο μας στα μάτια , και να τον αντιμετωπίζουμε . Αυτή η ψεύτικη ασφάλεια δεν κρατάει για πολύ . Έχει ημερομηνία λήξης . Και τότε είναι που ο άνθρωπος νιώθει πιο ευάλωτος από ποτέ . 
 Με όπλο τη θετική σκέψη και την αναζήτηση του εαυτού μας και των ικανοτήτων μας , μπορούμε να νικήσουμε τον φόβο και να διώξουμε την απειλή . Ακόμα και ένα σκοτεινό δωμάτιο . Καθώς αυτό το σκοτεινό δωμάτιο , για κάποιους είναι το ίδιο τους το σπίτι , και θέλουν απλά να φύγουν μακριά και να απομακρυνθούν από τον κόσμο και την ασφάλειά του . Γιατί η ασφάλεια είναι που τους τρομάζει . Τα πολλά υποσχόμενα χαμόγελα , και τα μεγάλα λόγια . Αυτά τα λόγια , που στην πραγματικότητα , δεν έχουν ουσία . Είναι απλά κούφια λόγια , που ειπώθηκαν για να χαρίσουν στιγμιαία το αίσθημα της ανακούφισης . Και τα κατάφεραν . Απλά η διάρκειά τους ήταν μηδαμινή , και η ανακούφιση που αρχικά προσέφεραν , έγινε ένα ολοένα και μεγαλύτερο βάρος στην ψυχή του ανθρώπου .

 Δεν είναι λοιπόν ο κίνδυνος που μας φοβίζει . Αυτό που μας φοβίζει πραγματικά , έιναι η ασφάλεια . Κι αυτό γιατί κανείς μας δεν έχει νιώσει πραγματική ασφάλεια . Απλά παρεμφερή συναισθήματα , που μας καθιστούν ανίκανους να αντισταθούμε στην τυποποιημένη και έτοιμη ζωή . Έστω και μέσα από μία οθόνη . Γιατί αυτό είναι που μας κάνει ξεχωριστούς , η ικανότητά μας να κοιτάζουμε τους φόβους μας στα μάτια και να τους αντιμετωπίζουμε . Όσο δύσκολο κι αν είναι . Ακόμα κι αν χρειαστεί να μετατρέψουμε το δικό μας videogame σε πεδίο μάχης , με αντίπαλο τον φόβο . Μόνο έτσι θα νικήσουμε....
WeirdP

Θάνατος στις προξενήτρες!!!!!!

Δεν μπορώ να καταλάβω τη μανία που έχουν οι γιαγιάδες να παντρεύουν τον κόσμο και να καμαρώνουν στις γειτονιές για τα προξενιά που σκάρωσαν πίσω από την πλάτη των υποψηφίων . Και μιας και αναφέρθηκα στα προξενιά , πώς ξεκίνησε άραγε αυτή η κτηνώδης και απαισία συνήθεια , να αποφασίζουν οι γονείς και η γειτονιά για έναν γάμο και όχι οι μελλόνυμφοι . Γενικά , δεν φτάνει που ανακατεύονται στη ζωή των άλλων , και τα κάνουν όλα μπάχαλο , κράζουν τη σημερινή γυναίκα , διότι , σύμφωνα με τα λεγόμενά τους , δεν έχει υπομονή και παρατάει τον άντρα της για το παραμικρό . Και ποιό είναι δηλαδή αυτό το <<παραμικρό>> , που για χάρη του η σύγχρονη γυναίκα παίρνει το νοματιον της και την κάνει με ελαφρά ; 
<<Έλα μωρέ , ένα αθώο χαστουκάκι ήταν . Άσε που μας χρειάζεται καμιά φορά γιατί εμείς οι γυναίκες είμαστεε , απαπαπαπαπαπα>> , απλά και μόνο για να μπούμε στο κλίμα . Και τέλος πάντων το γεγονός ότι εκείνες επέτρεψαν τις παρεμβάσεις τρίτων και τέταρτων ατόμων στη ζωή τους , δε σημαίνει πως έχουν το δικαίωμα <<βιάζουν>> τις προσωπικές σχέσεις των άλλων .
Η ίδια ευχή πάντα κι ένα χαμόγελο γεμάτο χολή . Άντε και με έναν καλό γαμπρό . Στάσου!!! Σου έδωσα ποτέ κυρά μου το δικαίωμα να με προξενεύεις στον ανιψιό , εγγονό ή ότι άλλο συγγενή έχεις , επειδή είναι καλό παιδί , και δε θα ήθελες να τα μπλέξει με καμιά σουρλουλού ξετσίπωτη ; ΌΧΙ!!! 
 Στο κάτω κάτω , δεν είμαι καν δεκαοκτώ!!! Θέλω να ζήσω πρίν βάλω μπελά στο κεφάλι μου . Και όπως είπα πριν βάλλω , όχι πριν μου βάλουνε . Και στην τελική , γιατί ο προορισμός του ανθρώπου πρέπει να είναι ο γάμος ; Γιατί όλα στη ζωή πρέπει να περιστρέφονται γύρω από το γάμο ; Αν το θέλει κάποιος ναι , αλλά άν δε το θέλει ; Γιατί ένα απλό νυφικό έχει τόσο μεγάλη σημασία ; Δεν είναι τίποτε άλλο παρά ένα υπερεκτιμημένο ακριβό άσπρο φόρεμα . Τίποτε παραπάνω , δεν είναι ένα ρούχο που θα καθορίσει την ευτυχία , ούτε αν δεν το φορέσεις ποτέ σημαίνει ότι θα πας στην κόλαση . 
 Ας ξεκολλήσουμε λίγο κι ας δούμε πιό καθαρά τα πράγματα . Όλοι μας!!! Μπορεί στην τελική να είμαι εγώ λάθος και όλα αυτά να προέρχονται από το πείσμα μου . Αλλά , τί στο καλό πιά , πόσο μπορεί να κρατηθεί κανείς με ένα τσούρμο γριές να προσπαθούν να παντρολογίσουν τον κόσμο . Και μετά σου λέει πως  πρέπει να σεβόμαστε τους ηλικιωμένους . Στην πυρά με τις ξενέρωτες!!!!!!!!!!!!

WEIRD P.

Radioactive.........by Imagine Dragons

Απλά έχω κολλήσει ............