''Οι νότες δεν ανήκουν μόνο στους ιππότες"

 Όπως στη μουσική υπάρχουν πολλά είδη για να διαλέξεις να ακούσεις , έτσι και στη ζωή προσπαθείς να βρείς τί είναι αυτό που σου ταιριάζει και σε εκφράζει περισσότερο . Κάποιοι λένε πως το μπλουζ ε'ιναι για τους συναισθηματικούς , η τζαζ για τους λάτρεις της ζωής και η ροκ για τους <<συνοφρυωμένους>> . Εγώ όμως αναρρωτιέμαι αν όντως ισχύουν όλα αυτά ή αν είναι απλά <<ταμπέλες που δώθηκαν από κάποιους σε στιγμές επιπολαιότητας με μοναδικό κρητήριο αυτό που φαίνεται και όχι την πραγματική ουσία . Κι αυτό γιατί ένας ροκας είναι αυτός που γράφει τα πιό σκληρά και ταυτόχρομα τρυφερά και ερωτικά τραγούδια κι ένας λάτρης της κλασσικής μουσικής είναι αυτός που καθώς ακούει τους ήρεμους ρυθμούς της , βάζει στο νού του επαναστάσεις και αιματοχυσίες . Οι νότες δεν ανήκουν μόνο στους ιππότες γιαυτό και τιποτα δεν είναι απόλυτο σ'αυτή τη ζωή .
Αν μου ζητούσαν να σκιαγραφήσω τον εαυτό μου με φόντο ένα πεντάγραμμο , οι σελίδες του θα γέμιζαν , και δεν θα μπορούσε κανείς να βγάλει συμπέρασμα για το τι γράφει . Όλα μπερδεμένα , όλα ανακατεμένα , όπως κι εγώ . Δεν τολμώ να παίξω τις συγκεκριμένες μελωδίες . Αφήνω τους άλλους να δούν και να ανακαλύψουν ποιά πραγματικά είμαι  πατώντας ένα ένα τα πλήκτρα του πιάνου .
  Πίσω από κάθε στοίχο κρύβονται λόγια που δεν ειπώθηκαν ποτέ και πίσω από κάθε μελωδία κρύβεται και μια ιστορία αγάπης . Ο καθένας προσπαθεί να δώσει μιά δική του ερμηνεία για τα πράγματα , ακόμα και για την αγάπη . Ποιός όμως γνωρίζει τί είναι σωστό και τι λάθος όσον αφορά τα συναισθήματα και ιδιαίτερα αυτό της αγάπης μεταξύ δύο ανθρώπων ; Πίστευα πως δεν θα χρειαζόταν ποτέ να κάνω μια ερώτηση σαν κι αυτή , κι όμως βρίσκομαι εδώ τώρα και ρωτώ : Ποιος έχει λόγο στην αγάπη ; Ποιος αποφασίζει για το καθετί που συμβαίνει μέσα μας χωρίς να μας ρωτήσει , και τι είναι αυτό που ακόμα κι αν θέλουμε να αποφύγουμε κάτι αυτό μας έλκει πάνω του και μας κάνει να το αγαπάμε με όλη μας την καρδιά ;
 Δεν ψάχνω να βρώ απαντήσεις , απλά θέτω ερωτήματα . Κι αυτό γιατί θέλω να ξέρω ότι προσπάθησα . Ότι πάλεψα για να βρω τον ρυθμό και τη μελωδία που μου ταιριάζει . Δεν τον έχω βρεί ακόμα , ούτε πιστεύω ότι θα τον βρώ σύντομα . Προς το παρόν , κάνω μόνο ερωτήσεις .
Όταν βρώ τις δικές μου νότες , δεν θα χρειάζεται πιά να ρωτάω τους άλλους . Οι άλλοι είναι αυτοί που θα ρωτούν , μόνο που εγώ τότε θα πατάω ελεύθερα το Play χωρίς να φοβάμαι πλέον για τις επιλογές μου .
WeirdP.